Dziennikarz, korespondent, reportażysta, autor książek „Modlitwa o deszcz”, „Wypalanie traw”, „Dobre miejsce do umierania”, „Wszystkie wojny Lary”, „Na wschód od zachodu” Wojciech Jagielski spotkał się z czytelnikami Biblioteki Publicznej w Dzielnicy Wilanów 10 maja, by porozmawiać o pracy reportera, swoich książkach, wydarzeniach, których był uczestnikiem i obserwatorem oraz powstawaniu kolejnych publikacji.

Przygoda jednego z najbardziej znanych dziennikarzy z pisaniem rozpoczęła się od fascynacji Afryką i ogromnej chęci związania swojej przyszłości z pracą, która pozwalałaby lepiej poznać ten kraj. Szukając placówki umożliwiającej spełnienia tego marzenia Wojciech Jagielski trafił do Polskiej Agencji Prasowej. Był pierwszą osobą w Polsce, która poznawała informacje z całego świata. Z czasem przeniósł się do Gazety Wyborczej.  Dzięki jego depeszom do kraju docierały wieści o konfliktach i wydarzeniach nie tylko z Afryki, ale również z krajów byłego ZSRR. Był świadkiem wojen w Afganistanie, przechodzenia władzy w kolejne ręce. Rozmawiał z żołnierzami i dowódcami, hipisami, zwykłymi ludźmi, którym przyszło żyć w burzliwych czasach. Przyglądał się konfliktom w rejonie Kaukazu, w Ugandzie czy RPA.

Autor wspominał, że nie szuka tematów pod kątem napisania kolejnej książki. To przebyte podróże, rozmowy z ludźmi, gromadzony materiał same nasuwają pewne zagadnienia, układające się w całość, którą reportażysta ujmuje w formę książki. Każda z nich to nie tylko historia wybranych bohaterów, to także opowieść o konkretnym zagadnieniu, problemie, uniwersalnych wartościach. Tej praktyki Wojciech Jagielski używa podobnie jak robił to Ryszard Kapuściński, kreśląc dające do myślenia i poszerzające horyzonty opowieści.

Reportażysta podczas spotkania mówił o kulisach powstania książki „Na wschód od zachodu”, w której opisał bohaterów wędrujących legendarnym szlakiem dzieci kwiatów. Zarówno „Święty” jak i Kamal poszukiwali swobody, życia które nie ograniczałoby ich, nie wtłaczało w kolejne role, szablony i zadania. Po latach spędzonych w Indiach zyskali tak dużą niezależność, że powrót na Zachód nie stanowi dla nich problemu. Są dojrzałymi, w pełni ukształtowanymi ludźmi. To także historia o tym jak zmieniają się Indie, które z państwa będącego przede wszystkim swoistą krainą duchowości i wolności poglądów przemieniły się w coraz bardziej skomercjalizowane państwo. Gość wspominał również o tym, jak zaskoczył go Afganistan, miejsce w którym wydawało się, że czas zatrzymał się dawno temu. Podkreślał, że podczas jego podróży sytuacja wyglądała inaczej niż obecnie. Dziennikarze czuli się bezpiecznie nie tylko ze względu na prawo gościnności Afgańczyków, ale i brak rozwiniętych środków komunikacji. Ludzie byli wówczas ciekawi świata, nie myśleli kategoriami brania zakładników dla okupu, chcieli rozmawiać z obcymi, choć nieraz śmieszyła ich mentalność zachodnich gości. Ich racjonalność dziwiła, podobnie jak naturalność podczas modlitwy.

Otwartość na drugiego człowieka, zaciekawienie światem, umiejętność słuchania ludzi, szczególnie tych prostych, snucie historii z wielu rozmów, to tylko niektóre przymioty Wojciecha Jagielskiego. Czytelniom dał się poznać jako pasjonat swojej pracy, człowiek wyciągający interesujące wnioski, świetny pisarz, dziennikarz i rozmówca. Autorowi spotkania dziękujemy za ogromnie ciekawy wieczór a uczestnikom za przybycie i ciekawą rozmowę.