Berta mieszka z ojcem i całe dnie spędza na pracy w domu. Jej codzienność jest ustawiona pod zajmującego się mięsem rodzica. W rzadkich wolnych chwilach czyta romanse i marzy o innym życiu. Kiedy w jej miejscowości pojawia się pewien młodzieniec o gorącym spojrzeniu, dziewczyna nie może mu nie ulec. Zakochana całkiem oddaje się uczuciu, wierząc w zapewnienia wędrownego sprzedawcy. Ta miłość popchnie ją do czynów, o które siebie nie podejrzewa.

Barbara wychowuje się w sierocińcu. To tam poznaje Mali, która jest jak promień słońca wśród ciemności. Przyjaciółka jednak szybko ją opuszcza. Po wojnie bohaterkę przygarnia do siebie pewne małżeństwo. I choć jej życie jest dalekie od ideału, dziewczyna czuje wdzięczność za wszystko co ma. Cicha, nierzucająca się w oczy, niepozorna, nagle wpada w oko pewnemu mężczyźnie. Uczucie, którego nie znała rozświetla jej codzienność.

Violetta zawsze pragnie czegoś więcej. Żyje w świecie swoich marzeń, a czasem pewnie należałoby powiedzieć urojeń. Rzeczywistość nie przystaje do scenariuszy, które kreśli w głowie. Nie potrafi docenić szczęścia, które ma i przez to ciągle traci. Marzy o miłości, ale rozpoznaje prawdziwego uczucia. Nigdzie nie potrafi zagrzać miejsca, szamocząc się z szarą codziennością.  

Kalina bardziej kocha babcię niż matkę, która nieustannie jest rozczarowana córką. Spoglądając w przeszłość, dziewczyna stara się uczyć na błędach swoich opiekunek. Chce żyć pełnią życia, ale wcale nie jest to łatwe po tragedii, jaka ją dosięgła. Poznając przeszłość swojej rodziny, przekonuje się, że pewne błędy i braki przekazywane są z pokolenia na pokolenie.

„Gorzko, gorzko” to wielopokoleniowa historia o miłości, braku, przemocy, nienawiści, zemście, gonieniu za niedościgłymi ideałami oraz mięsie. Każda z bohaterek jest inna, choć wszystkie marzą o jednym - miłości. To najważniejsze uczucie, a często jego brak naznacza egzystencję każdej z nich. Staje się motorem zapalnym dalszych wydarzeń. Z jednej strony wypełniona tęsknotą, z drugiej brutalna. Napisana z wielką językową starannością, pokazuje los kobiet w różnych czasach i ich walkę o niezależność i wolność. Joanna Bator wnikliwie oddaje motywacje każdej z postaci, by stawić przed czytelnikiem pytanie – co można było zrobić.